Brandweerman Paul Sijtema vertelt in het Dagblad van het Noorden zijn verhaal over PTSS en de behandeling in het Traumacentrum. Uit onderzoek van Zembla blijkt dat de zorg en ondersteuning voor brandweerlieden die op hun werk trauma’s hebben opgelopen ernstig tekortschiet. Ook wordt PTSS bij de brandweer niet erkend als beroepsziekte. “Daardoor is het moeilijker klachten op tijd op te merken en daarmee de juiste hulp te bieden”, aldus behandelcoördinator Stefan Blom van het Traumacentrum.
Brandweerlieden moeten zelf voor psychologische hulp zorgen en raken verwikkeld in lange juridische procedures. Ook worden medewerkers die uitvallen gekort op hun salaris omdat PTSS door de brandweer niet wordt erkend als beroepsziekte. Bij de politie en Defensie is dat wel het geval,” aldus Zembla. Paul Sijtema is zo’n brandweerman. In het Dagblad van het Noorden vertelt hij hoe hij na dertig jaar dienst bij de brandweer er niet meer omheen kon. Hij krijgt nu hulp in het Traumacentrum in Beilen.
Enkele passages uit het DvhN:
Jaren van slecht slapen. Een kort lontje. Continu alert zijn. Geen aandacht meer voor familie of vrienden, zichzelf afzonderen. ”Ik werd steeds harder, voor anderen en voor mezelf. Ik was mezelf niet meer.” (…) Mensen die bekneld raken in auto’s, mensen die onder de trein komen en geborgen moeten worden. De mentale klap komt niet op het moment zelf, maar pas later. Op een gegeven moment zoekt hij hulp en gaat hij in het Traumacentrum in Beilen in therapie. “Dat was de allermoeilijkste stap. Want je vraagt om hulp. En wij geven hulp, wij vragen daar niet om.” (…) De behandelingen zijn confronterend, maar helpen Paul wel. ”Het incident blijft hetzelfde, maar ik kijk er nu op een afstand naar, ik zit er niet meer bovenop”, vertelt hij. “Het gaat om het besef dat de herinnering heftig is, maar dat ik het aankan.”
Omdat PTSS niet wordt erkend als beroepsziekte, is het ook moeilijker deze klachten op tijd op te merken en daarmee de juiste hulp te bieden, zegt klinisch psycholoog Stefan Blom van het Traumacentrum. Bovendien kan er meer gedaan worden om PTSS te behandelen en te voorkómen als er meer aandacht en erkenning voor is. (…) Een late of geen behandeling van PTSS kan aanzienlijke gevolgen hebben. ”Je staat jarenlang onder stress. Dat kan tot grote problemen leiden, bijvoorbeeld verslavingen of depressies. En het heeft vaak enorme impact op het gezinsleven”, zegt Blom.
De brandweer Twente gaf Paul Sijtema wel de ruimte om hulp te vinden. Intussen werkt hij er als medewerker voorlichting en toezicht. Hij heeft het idee dat er veel meer mensen zijn die jarenlang alles wat ze hebben meegemaakt hebben weggedrukt. Hij hoopt dat brandweermensen met traumaklachten op tijd aan de bel trekken.
Lees meer over het Traumacentrum: Traumacentrum - GGZ Drenthe
Het hele artikel lees je in het Dagblad van het Noorden (NB het is een betaald artikel):
Brandweerman Paul zocht na jaren eindelijk hulp voor zijn trauma’s. 'Het liefst had ik een gummetje om de herinnering weg te halen' - Dagblad van het Noorden (dvhn.nl)