Suzan heeft last van heftige emoties

“Mijn vader overleed toen ik acht was. Mijn moeder raakte aan de drank. Zij was depressief en verwaarloosde zichzelf. Ze schonk ook geen aandacht meer aan mij. Ik liep soms weken in dezelfde kleren rond. Op school werd ik gepest omdat mijn kleren stonken.

Samen met mijn zus belandde ik uiteindelijk in een pleeggezin. Daarvoor moesten we verhuizen naar een andere stad. In deze stad kende ik niemand, ik was er heel eenzaam. Na drie jaar gingen we naar een ander pleeggezin, omdat we te veel ruzie maakten. Na een tijd verhuisden we nog eens, en daarna nog eens. De laatste keer omdat onze pleegmoeder ernstig ziek werd en het allemaal niet meer aankon. Op school ging het ook niet goed. Ik was al twee keer blijven zitten en voelde me ontzettend gespannen.

Mijn zus nam me mee naar de huisarts
Mijn echte moeder pleegde zelfmoord. Toen ik dit nieuws hoorde, heb ik dagenlang gehuild. Het was alsof er een storm in mijn hoofd raasde. En alles in mijn lichaam deed pijn. Telkens als er weer iets onverwachts gebeurde, nam de spanning nog meer toe. Ik wist me vaak helemaal geen raad. Ik ging drugs gebruiken en dat hielp even. Maar daarna kwamen altijd weer die spanning en pijn in mijn lichaam. Op een gegeven moment was ik zo radeloos, dat ik mezelf pijn ging doen. Ik sneed mezelf in mijn armen. Vreemd genoeg verdwenen de spanning en de pijn dan eventjes. Dan was er opluchting.

Mijn omgeving schrok erg van het feit dat ik mezelf pijn deed. Ik probeerde het wel te verbergen, maar ze zagen het toch. Mijn zus zei dat dit nooit de oplossing kon zijn voor mijn klachten. Diep in mij voelde ik dat ze gelijk had. De problemen werden alleen maar erger. Mijn zus heeft me toen meegenomen naar de huisarts.

Ik herken de klachten van een persoonlijkheidsstoornis
Ik heb al zoveel geprobeerd. Alles wat ik doe mislukt. Maar wat nog erger is: ik heb het gevoel dat ik er totaal geen controle over heb! Het ene moment denk ik dat alles goed komt. En het volgende moment stort mijn wereld in. Ik voel zoveel woede, spanning en pijn. Ik ben zo boos!

Sinds iets meer dan een jaar ben ik in behandeling bij GGZ Drenthe. Volgens de behandelaar komen mijn klachten overeen met die van een borderline persoonlijkheidsstoornis. Ik had er al eens wat over gelezen en herken mezelf hier wel in. Het heeft even geduurd voordat ik vertrouwen in de psycholoog kreeg. Ik heb zoveel nare dingen meegemaakt dat ik niemand meer vertrouwde. Uiteindelijk is het toch gelukt een goede band met haar op te bouwen. Het voelt voor mij als thuiskomen. 

Psychomotorische therapie helpt beter met spanning om te gaan
De psycholoog leert me omgaan met mijn psychische problemen in het dagelijks leven. Kleine dingen kunnen bij mij heftige emoties veroorzaken. Nu weet ik beter hoe ik controle over die emoties kan krijgen. En welke situaties voor mij ongezond zijn. Als ik iemand leuk vind, ben ik bijvoorbeeld geneigd om me helemaal in de relatie te storten. Ik heb nu geleerd dat ik het juist bij intieme contacten beter rustig aan kan doen. 

Als ik denk dat iedereen tegen me is, ga ik eerst kijken of dat echt zo is. Dat helpt enorm om niet meer zo heftig te reageren. Ook leerde de psycholoog me dat ik snel de neiging heb in uitersten te denken. Zo van: iemand is of helemaal goed of helemaal slecht. Ze heeft me laten inzien dat de meeste mensen het vaak goed bedoelen. Met vertrouwen en geduld kan ik stabieler in het leven staan. Ik heb ook psychomotorische therapie. Daar leer ik manieren om te ontspannen. Hierdoor kan ik nu ook beter met spanning omgaan. 

Ik ga stap voor stap weer vooruit in het leven
Ik heb in mijn leven een aantal gebeurtenissen meegemaakt die traumatisch voor me zijn. De herinneringen zitten soms erg in de weg. Dankzij EMDR heb ik daar nu veel minder last van. Al deze dingen hebben mijn leven stabieler gemaakt. Ik heb daarbij ook veel hulp en steun van mijn zus. 

Het is een langzaam proces. Soms heb ik het nog steeds heel moeilijk. Vooral als er dingen veranderen in mijn leven. Maar ondersteunende gesprekken helpen me hier doorheen. Soms heb ik medicijnen om me rustiger te laten voelen. Zo ga ik stapje voor stapje vooruit en kan ik mijn leven weer opbouwen.”

Lees verder over persoonlijkheidsproblemen.

De beschreven situaties zijn aan de werkelijkheid ontleend, de namen en persoonlijke omstandigheden zijn veranderd. De afgebeelde personen zijn geen patiënten maar modellen.