Thuis ging het niet meer. De vrouw van Henk kreeg een psychose en zag en hoorde daardoor dingen die er niet zijn. Over mensen die haar achtervolgden bijvoorbeeld. Als Henk haar niet kon volgen, kon ze ineens heel boos worden. Agressief, dat ook. Een opname bij GGZ Drenthe was onvermijdelijk. Henk heeft erg met zijn vrouw te doen en gaat daarom iedere dag bij haar op bezoek. Na een paar keer merkt hij dat ze wel erg versuft is. Afwezig, gedesoriënteerd, niet zichzelf. Hij vraagt zich af: wat is er met haar aan de hand? Kan het de bijwerkingen van de medicijnen zijn? Henk is wel eens met zijn vrouw in de gezamenlijke huiskamer geweest, maar hij weet niet of en wie er hulpverleners op de afdeling zijn. Na het opnamegesprek heeft hij niemand meer gesproken. Behalve bezorgd, is hij ook verdrietig, omdat hij zijn vrouw mist zoals ze was. Ze is iemand geworden die hij nog niet kent. Hun zoontje durft hij daarom nog niet mee te nemen.
Vereniging voor familieleden en naasten van mensen met een psychose
Henk belt met de Adviesraad Naasten. Die verwijst hem door naar Ypsilon, een vereniging van familieleden en naasten van mensen met een verhoogde kwetsbaarheid voor psychose. Op de website van Ypsilon staat uitgebreide betrouwbare informatie over psychose. Hij belt met een vrijwilliger die vertelt dat zijn vrouw waarschijnlijk anti-psychotica krijgt. Verder doet Henk mee aan de gespreksgroepen per e-mail. Hij krijgt veel informatie en kan zijn verhaal kwijt. Als naastbetrokkenen onder elkaar voelen de deelnemers elkaar perfect aan, merkt hij. Het kan bovendien op een tijdstip dat het hem uitkomt, want met zijn werk, de zorg voor hun zoon én de bezoeken aan zijn vrouw blijft er niet veel tijd over.
In gesprek met de familievertrouwenspersoon
Henk heeft ook een gesprek met de familievertrouwenspersoon. Die vertelt hem over hoe het werkt in de psychiatrie en bij GGZ Drenthe. Wie er bij een behandeling zijn betrokken en wie het aanspreekpunt op de afdeling is. Stap voor stap komt hij in contact met de behandelaar van zijn vrouw. In een persoonlijk gesprek hoort hij hoe haar behandeling eruit ziet, wat de verwachte behandelduur is en wat de medicijnen doen. Het lucht op om de zorgen over zijn vrouw met de behandelaar te delen.
De beschreven situatie is aan de werkelijkheid ontleend.