Janny heeft al jaren een manische depressie.

Dat je bij psychische problemen soms medicijnen nodig hebt, weet Janny (66) als geen ander. Ze is manisch depressief en slikt al jaren lithium. Hoe moeilijk het is om medicijngebruik te verminderen, ook daarover kan ze meepraten. De rustgevende medicijnen maken haar overdag erg suf. Maar tijdens het afbouwen krijgt ze allerlei klachten.

Janny is nog maar een dertiger als ze voor het eerst bij GGZ Drenthe wordt opgenomen met een depressie. ‘Ik was zó ontzettend somber. Ik had nergens zin in. Ik zat de hele dag alleen maar te breien. Ondertussen bleef alles liggen, zelfs de was deed ik niet meer. Vanwege mijn scheiding ben ik toen vanuit de Randstad terug naar Drenthe gegaan. Ik ben geboren en getogen in Emmen en mijn familie kon mijn dochter opvangen.’ Met lithium knapt Janny zienderogen op. ‘Mijn familieleden wisten niet wat ze zagen. Het voelde heerlijk. Ik ben gelijk naar de kapper gegaan en heb nieuwe kleren gekocht.’

Lithium
Na de opname gaat het een tijdlang goed en Janny vindt haar weg in het verenigingsleven. ‘Ik heb onder andere vrijwilligerswerk gedaan bij plaatselijke activiteiten, want ik kende natuurlijk veel mensen.’ Tot ongeveer vijf jaar geleden als haar stemming omslaat en ze extreem actief wordt. ‘Stoppen met lithium, was een foute beslissing van mijn toenmalige psychiater. Maar dat weet je pas achteraf.’ Een nieuwe opname volgt en Janny krijgt weer lithium en gesprekstherapie. Sinds haar laatste opname slikt Janny blijvend lithium om haar stemming stabiel te houden. En omdat ze ook slaapproblemen heeft, krijgt ze jarenlang een rustgevend medicijn erbij. ‘Mijn psychiater houdt eigenlijk helemaal niet van die middelen. Je raakt erg versuft en daardoor is het moeilijk om je dagelijkse dingen te doen. Daarom stelde hij voor dat weer af te bouwen.’

Zeer verslavend
‘Het is niet gemakkelijk, in het begin is het net of je griep krijgt. Buikpijn, spierpijn. Het is nog steeds moeilijk. Ik durf momenteel bijvoorbeeld niet naar buiten. Ik voel mij erg onzeker, daarom ga ik alleen met hulp naar de supermarkt. Toch moet je niet weer teruggrijpen op die pillen. Ik ben veel helderder nu ik minder rustgevende medicijnen slik. Ik geef lezingen samen met een psychiater om dat aan andere cliënten te vertellen. Ik wil graag andere mensen helpen. Het is een zeer verslavend middel. En mensen denken dat ze niet meer zonder kunnen. Maar als je doorzet, dan lukt het. Zeker weten. Na mijn eerste lezing kreeg ik applaus. Geweldig.’ 

Psychiatrische thuiszorg
Janny krijgt regelmatig bloedonderzoek om de lithiumwaarden in haar bloed te controleren. En psychiatrische thuiszorg. ‘Eens per twee weken komt een psychiatrisch verpleegkundige bij mij thuis. ‘Ze vraagt hoe het is en of ik mij red thuis. Ze stampt het erin: doorzetten hoor! Ik kijk uit naar haar bezoekjes, want dan heb ik iemand met wie ik erover kan praten. Anderen begrijpen het niet altijd. Mijn familie woont nog steeds in de buurt, maar ik zie ze nooit meer. Dat komt door mijn ziekte. Psychische problemen duren lang. En je ziet er niets van.’

Om privacyredenen zijn de naam en persoonlijke omstandigheden gewijzigd. De afgebeelde personen zijn geen patiënten maar modellen.