Miranda deed naar de buitenwereld alsof er niets aan de hand was. Maar thuis stortte ze altijd in. Ze was heel moe en huilde veel. Haar ouders wisten zich geen raad meer met haar, ze was veel op haar kamer en trok zich vaak terug. Ze heeft nu geleerd om de klachten te herkennen. Daardoor kan zij eerder hulp vragen.
In de film legt Miranda zelf uit hoe zij met hulp van GGZ Drenthe er weer bovenop kwam.