We leren veel van elkaar en zijn open naar elkaar toe.

Bij het Centrum Verstandelijke Beperking en Psychiatrie (CVBP) kunnen kinderen, jongeren en volwassenen met een verstandelijke beperking terecht met vragen over hun geestelijke gezondheid. Ambulant verpleegkundige Siebo van Antwerpen zet zich al 40 jaar met hart en ziel in voor ‘zijn’ patiënten. En als hij even stoom af wil blazen, pakt hij zijn mountainbike, werkt hij in de moestuin of gaat hij het veld in om te jagen.

Lees verder of bekijk direct onze vacatures.

“In ons gezin zijn we voor een groot deel zelfvoorzienend wat vlees en groente betreft”,  vertelt Siebo enthousiast. “Het vlees en de groente verwerken we zelf. Zelf een droge worst maken , hammetjes roken of courgettes in het zuur zetten, geeft veel voldoening en is een manier van leven geworden. Dit is voor mij een uitlaatklep en iets compleet anders dan mijn werk bij het CVBP.”
 
Werkwijze
Patiënten die binnenkomen bij het CVBP hebben een verstandelijke beperking en een vraag over psychiatrische problemen, gedragsproblemen of lichamelijke klachten. Zoals ASS,  angst -of persoonlijkheidsstoornissen. In het team van Siebo werken twaalf collega’s samen, het is een mix van agogisch regiehulpverleners en verpleegkundigen. Patiënten komen binnen met een hulpvraag via de huisarts. Vervolgens bepaalt het aanmeldcentrum of zo iemand op zijn plek is bij het CVBP. Siebo: “Daarna heb je als verpleegkundige/agogisch regie hulpverlener samen met de regiebehandelaar een intakegesprek met de patiënt. Het is belangrijk dat er gegevens aangeleverd zijn over het IQ en soms ook het emotioneel functioneren van de patiënt. In ons werk zijn deze gegevens namelijk vaak de basis voor de behandeling. Samen met de regiebehandelaar kijk je naar de diagnostische omschrijving en tot slot het advies voor behandeling. Dit kan zijn diagnostiek, psychomotore therapie, emotieregulatie of EMDR. Als iemand medicatie gebruikt, wordt er gekeken of dit goed is afgestemd op de problematiek.”

Daarnaast geven Siebo en zijn team ook psycho-educatie aan patiënten, naasten, maar ook aan collega’s. “Zelf ben ik bijvoorbeeld geschoold in het geven van seksuele voorlichting aan patiënten met een verstandelijke beperking”, zegt Siebo. “Hier krijg ik veel vragen over van collega’s. Dus deze kennis kan ik dan delen. Mijn collega’s weten weer veel over andere dingen en dit delen we met elkaar. We leren veel van elkaar en zijn open naar elkaar toe.”

Plezier
Dit is ook één van de dingen die het werk binnen het CVBP zo leuk maken: het team. “Wat ik ook prettig vindt, is dat geen dag hetzelfde is”, zegt Siebo. “Vaak weet ik aan het begin van de dag niet hoe mijn dag er uit zal zien en dat vind ik plezierig. Juist die afwisseling en dynamiek. Maar ook de mensen met wie ik omga, zowel patiënten als mijn collega’s, ik vind het allemaal even interessant. Er zijn eigenlijk geen dagen dat ik niet met plezier naar mijn werk ga!”

Nieuw team
In twee jaar tijd zijn er acht nieuwe collega’s bijgekomen in het team van Siebo. “We zijn een heel jong team en dit biedt ook mogelijkheden, zo doen we ook veel gezamenlijk”, zegt Siebo. “Ik heb bijvoorbeeld een patiënt die woont op zichzelf. Ze heeft autisme, ze is 52 jaar maar wist tot haar 50e niet dat ze autisme had. Een collega van mij vond dit heel interessant en die wilde graag weten hoe je het beste aansluiting kan vinden bij deze patiënt om haar uit te kunnen leggen hoe ze hier nu het beste mee om kan gaan. Ze wilde het in eerste instantie niet hebben over het feit dat ze autisme had, maar inmiddels is ze zover dat ze het kan benoemen. Dit hebben we echt samen gedaan. Hij was in de lead, maar ik heb hem hierin ondersteund, dit ging heel gemoedelijk.”
 
Enthousiasme
Siebo heeft ook een soort ‘regiefunctie’ waarbij hij alle instanties die betrokken zijn bij een patiënt in kaart brengt en regelmatig informeert. “Ook dit soort contacten zijn belangrijk voor het herstelproces van een patiënt”, zegt Siebo. “Het is een toegevoegde waarde voor de behandeling om in de context van de patiënt mee te kijken. Een huisbezoek of bezoek aan school of werk kan helpen bij herstel, omdat we een goed beeld krijgen van de leef/leer of werksituatie. Mijn enthousiasme is mijn belangrijkste drijfveer, al 40 jaar lang. Ik heb ontzettend leuke collega’s waar ik heel plezierig mee samenwerk. Het fijne van GGZ Drenthe vind ik ook dat ik mijn eigen functie kan inrichten. Je wordt gehoord, er wordt naar je geluisterd, maar dit betekent ook dat je je eigen verantwoordelijkheid moet nemen.” 
 
Zelfstandigheid
Siebo: “Bij het aannemen van een nieuwe collega vind ik het heel belangrijk of iemand wel past binnen het team. Dus wat voor karakter heeft hij of zij? Het is wel belangrijk om open te zijn, je werkt namelijk heel zelfstandig, maar je collega’s staan achter je om met je te sparren. Er zit echt veel verschil tussen het werken in een kliniek of op de polikliniek: in een kliniek werk je veel meer in teamverband en bij ons werk je veel zelfstandiger. Dit moet je ook aankunnen. Maar ook de dynamiek en de problemen die voorkomen, psychische problemen in combinatie met verstandelijke beperking, zijn best heftig. Dus stevig in je schoenen staan is een must. Daarnaast is het ook wel prettig om ervaring te hebben met mensen met een verstandelijke beperking. Maar je krijgt er ook ontzettend veel voor terug. Ik werk hier al 40 jaar met zo veel plezier, ik pieker er niet over om weg te gaan!”

Enthousiast geworden? Bekijk hier onze vacatures.