Samen iets betekenen voor patiënten

Angeniet van der Wijk werkt als psychotherapeut bij het Traumacentrum in Beilen. Het Traumacentrum van GGZ Drenthe biedt traumahulpverlening aan mannen en vrouwen die in hun jeugd of als volwassene schokkende gebeurtenissen hebben meegemaakt. “Iemand is bijvoorbeeld emotioneel, lichamelijk of seksueel mishandeld of langdurig verwaarloosd”, vertelt Angeniet. “Anderen hebben oorlogssituaties meegemaakt of hebben werk waarin ze regelmatig heftige dingen meemaken. Sommige gebeurtenissen zijn dan zo schokkend geweest dat iemand hier blijvend last van heeft.”

Angeniet werkt inmiddels twee jaar bij het Traumacentrum. Eerder werkte ze bij een kleine vrijgevestigde praktijk en ondanks dat dit heel breed en afwisselend was, miste ze toch het collegiaal contact. Angeniet: “Ik vind het teamgevoel heel belangrijk. Dat je samen iets kan doen voor patiënten.”

Regiebehandelaar
Angeniet is naast haar functie als psychotherapeut ook regiebehandelaar. “In de rol van regiebehandelaar volg je het proces van een aantal patiënten die je niet zelf in behandeling hebt”, legt Angeniet uit. “Je zorgt dat ze het juiste traject volgen. Daarnaast doe je allemaal metingen en evaluaties hoe iemand in het proces staat. Ook administratie hoort hierbij. Als behandelaar ben je veel meer inhoudelijk bezig met een cliënt. Je houdt iemand in de gaten en je bekijkt wat je inzet om iemand ergens te krijgen. Mensen komen binnen met een diagnose van Posttraumatische Stressstoornis (PTSS) en dit is vaak erg complex. Het heeft te maken met persoonlijkheid, relaties en identiteit. Het belangrijkste is dan dat mensen op een gegeven moment aan de slag gaan met traumaverwerking. Dit kan door EMDR, NET-therapie, cognitieve gedragstherapie of exposure. De therapeutische relatie is heel belangrijk, mensen met PTSS hebben veel deuken opgelopen in hun vertrouwen naar anderen, dus het is heel belangrijk om een vertrouwensband op te bouwen met patiënten.”

Gericht op ontwikkeling
Angeniet heeft heel bewust voor een grote organisatie gekozen. “Wat me bij GGZ Drenthe heel erg aanspreekt, is dat het doen van een opleiding heel vanzelfsprekend is. Je hoeft het niet op te zoeken, maar het wordt georganiseerd en de faciliteiten zijn er. Alles is erop gericht om dit op de juiste manier te doen”, vertelt Angeniet. “Ook binnen het Traumacentrum zit ik helemaal op mijn plek: de opleiding tot psychotherapeut is gericht op complexe langdurige behandelingen. Dat vind je allemaal in het traumacentrum. Dus ik kan mijn functie hier heel goed uitoefenen.”

Compleet beeld
Angeniet: “Door de complexe problematiek bij onze patiënten zijn er meerdere behandelaren verbonden aan een cliënt. Dat maakt het boeiend en je krijgt een compleet beeld, omdat je ook informatie krijgt van andere behandelaren, bijvoorbeeld van vaktherapeuten. Dat is in dit team ook zo prettig: je doet het nooit alleen. Ook niet bij crisissen: als ik een dag vrij ben en een cliënt heeft iets nodig, dan wordt dit overgenomen door collega’s. Dat is een geruststellende gedachte.”

Voldoening
“Patiënten die hier komen, zijn mensen die heel veel lijdensdruk hebben. Ondanks dat ze ogenschijnlijk wel lijken te functioneren. Ze hebben een muur om zich heen gebouwd van verdedigingsmechanismen”, licht Angeniet toe. “Het mooiste vind ik het als je daar doorheen weet te dringen, je komt dan bij het beschadigde kind waar je contact mee kunt krijgen. Dat geeft me écht voldoening. Het is een weg die je aflegt met de patiënten en tijdens die reis leer je ook veel over jezelf, bijvoorbeeld dat je het niet voor ze kunt oplossen. Zo machteloos als zij zich voelen, voel ik me ook wel eens. Maar het gebeurt ook wel dat mensen onder je huid kruipen. Dat is niet goed, maar dat houden collega’s ook wel in de gaten. Het fijne is dat we onderling altijd ons verhaal kwijt kunnen, iedereen begrijpt waar je het over hebt. Binnen dit werk is het wel belangrijk om goed voor jezelf te zorgen. Je moet je grenzen bewaken én duidelijk zijn, naar collega’s en patiënten.” 

Veerkracht
Angeniet is sowieso heel trots op de veerkracht die er is binnen het team. “We hebben heel ingewikkelde casussen, maar dat pakken we dan met z’n allen op. We staan er dan ook echt voor. We doen het heel erg samen. Op het gebied van trauma zijn er ontzettend veel ontwikkelingen. Dit houden we goed in de gaten. Maar ook wat betreft de behandeling rondom dissociatieve identiteitsstoornis (DIS). Er zijn allerlei onderzoeken rondom bijvoorbeeld schematherapie. Dan kijken we waarin we ons verder willen ontwikkelen.”

Team
Angeniet: “Als je complexe problematiek leuk vindt, ben je bij ons aan het goede adres. De samenhang binnen het team is goed en er staat áltijd een team om je heen. Dit geeft je letterlijk een veilig gevoel. Wat ook heel fijn is binnen ons team is dat je niet alles meteen hoeft te kunnen. Je mag hier gewoon verder leren en je moet durven te vragen. Hierdoor krijg je samenhang en openheid in het team en openheid. Dat is goed voor ons, maar uiteindelijk ook voor onze patiënten.”