En ook in zulke situaties kun je elkaar dan vertrouwen

Rosanne werkt sinds twee jaar als verpleegkundige bij Duurzaam Verblijf in Assen. "Toen de vacature hier open kwam te staan, dacht ik 'ik ga het gewoon proberen' , vertelt Rosanne. "En dat was een goede keuze. Ik ben nog steeds blij met het werk dat ik doe!"

Van stage tot werk
Rosanne heeft bij GGZ Drenthe de BBL-opleiding tot Verpleegkundige gevolgd. Tijdens de opleiding ging ze één dag naar school en de rest van de dagen werkte ze bij GGZ Drenthe. In twee stages, bij de Ouderenpsychiatrie en Duurzaam Verblijf heeft ze de nodige ervaring opgedaan binnen de psychiatrie. In september heeft ze haar diploma behaald en mocht ze blijven bij Duurzaam Verblijf Assen. "Ik ben blij dat ik hier mocht blijven", lacht Rosanne. "Het bevalt me hier goed, leuke doelgroep en leuke collega's. Ik ben blij dat ik de keuze heb gemaakt om de opleiding binnen GGZ Drenthe te doen. Het is mooi dat ik kennis heb kunnen maken met verschillende locaties binnen de psychiatrie en het is leuk om daarin de verschillen en overeenkomsten te zien."

Duurzaam Verblijf Assen
"Duurzaam Verblijf Assen heeft een complexe doelgroep", geeft Rosanne aan. "Hier zitten patiënten met een triple diagnose. Dat betekent dat patiënten zowel psychiatrische problemen en verslavingsproblemen hebben. In de meeste gevallen is deze problematiek gecombineerd met een licht verstandelijke beperking", legt Rosanne uit. "Duurzaam Verblijf Assen is een gesloten setting. Er worden duidelijk grenzen gesteld en het is belangrijk dat iedereen zich houdt aan de afspraken. De patiënten zijn afkomstig uit Amsterdam, Rotterdam en Groningen en worden doelbewust uit hun eigen omgeving geplaatst om bij Duurzaam Verblijf Assen onder begeleiding opnieuw evenwicht te vinden in hun leven."

Het werk als verpleegkundige
Rosanne begeleidt patiënten in hun dagelijkse routine. Daarbij zijn begeleide verloven en gesprekken met patiënten ook erg belangrijk. "Het is een groepssetting, dus ik ben op de groep samen met de patiënten. We koken samen of we gaan een stukje wandelen. De afwisseling in het werk vind ik leuk", gaat Rosanne verder. "Elke dag is anders. De doelgroep spreekt me heel erg aan. Het idee dat je er voor de patiënten kan zijn en ze mee helpt toe te werken naar een doel geeft veel voldoening."

Ook voert Rosanne hierbij de verpleegtechnische handelingen uit. Er zijn niet veel somatische handelingen, maar de handelingen die voorkomen, zoals injecteren en wondzorg, voeren de verpleegkundigen uit. "Eigenlijk is het best wel breed", concludeert Rosanne. "Als verpleegkundige heb ik aandacht voor de somatische kant van de patiënt. De patiënt komt naar de begeleiding toe met zijn of haar klachten en daar ga ik dan mijn interventies op toepassen. Als de klachten van de patiënten op somatisch gebied niet verbeteren, schakel ik hierop een arts in via de somatische dienst."

Leren en vertrouwen
"Ik werk in een divers team", vertelt Rosanne. "We hebben verschillende disciplines in het team, zoals agogisch hulpverleners, groepsbegeleiders en verpleegkundigen. Dat vind ik heel erg leuk. Als ik met een agogisch hulpverlener samenwerk, dan pakt hij of zij het toch weer anders aan dan een verpleegkundige. Een agogisch hulpverlener vind ik bijvoorbeeld heel sterk in communicatie en gesprekstechnieken. Ik kan daar weer veel van leren."

"Tijdens de dienst dragen we een pieper met een koordalarm. Als er een incident is tussen begeleider en patiënt waarbij agressie is, dan kan er aan het koord getrokken worden en krijgen de aanwezige collega's het alarm door en zien zij waar in het pand de hulp nodig is. Daar gaan we dan heen om te kijken wat de situatie is", licht Rosanne toe. "Heel fijn hierin is dat iedereen elkaar vertrouwt en we er met elkaar voor gaan. Het voelt als een sterk en stabiel team waar je alles aan kwijt kunt. En ook in zulke situaties kun je elkaar dan vertrouwen."

Wij zien mensen
"Ik zie elke patiënt als een eigen individu. Iedereen heeft zijn eigen verhaal en eigen problemen", vertelt Rosanne. "Met nieuwe patiënten ga ik in gesprek om te kijken wat ze willen vertellen en welke doelen ze hebben. Dus om echt te kijken waarvoor de patiënt hier komt, maar ook om te kijken wat hij of zij wil bereiken tijdens het verblijf hier en hoe we daar samen aan kunnen werken."

Het doel is om de patiënten weer te laten uitstromen naar Amsterdam, Rotterdam en Groningen in een begeleide woonvorm, niet meer in een gesloten setting. "Maar dit gaat vaak over een periode van twee jaar of langer", geeft Rosanne aan. "We beginnen met kleine stapjes, bijvoorbeeld met het weer onder controle krijgen van de dagelijkse routines, lichamelijke en huishoudelijke verzorging en normale maaltijden op de juiste tijdstippen. Daarnaast werken we met onze patiënten aan een verlofplan. Daarbij bouwen ze in kleine stappen hun vrijheden met of zonder begeleiding op. Hoe snel dit proces verloopt verschilt erg qua patiënt.