Hulp bieden aan de patiënt op elk levensgebied

Hans werkt sinds 2017 bij GGZ Drenthe. Binnen de Forensisch Psychiatrisch Kliniek heeft hij in eerste instantie in de flexpool gezeten, waarna hij 5 jaar op de FHIC heeft gewerkt. Op een gegeven moment is hij verder gaan kijken in de organisatie en is hij terecht gekomen bij het Forensische ACT-team. "We werken in principe met dezelfde doelgroep, maar dan buiten de kliniek", vertelt Hans. "Wat we nu proberen te doen is deze patiënten buiten de kliniek te houden. En daar zo stabiel mogelijk te houden."

Hans is regie-agoog en heeft direct contact met de patiënt. Het Forensisch-ACT team heeft een caseload van ongeveer 80 patiënten verspreid over heel Drenthe, die regelmatig bezocht worden. Deze patiënten wonen thuis of op een woonlocatie, zoals bijvoorbeeld een bescherm wonen. "Daar bieden we allerlei zorg", legt Hans uit. "Zo nemen we bijvoorbeeld maandelijks risicotaxaties af, doen we urinecontroles en dienen we eventueel medicatie toe. Maar daarnaast bieden we ook hulp bij het rondkrijgen van de financiën of bijvoorbeeld bij het vinden van werk of een opleiding. Wanneer wij langskomen is het een check om te kijken hoe het gaat met de patiënt en of hij of zij ergens hulp bij nodig heeft, op welk levensgebied dan ook. Uiteraard is er naast al deze praktische hulp ook een breed behandelaanbod wat we kunnen aanbieden."

Ambulant werken
"In eerste instantie dacht ik dat het ambulant werken niet voor mij was", lacht Hans. "Steeds alleen op de weg, dat leek me niets. Maar het tegenovergestelde blijkt. Ik doe juist heel veel met het team." Elke ochtend begint Hans met een gezamenlijk overleg waar hij en alle collega's vanuit verschillende disciplines de patiënten bespreken. Functies zoals verpleegkundigen, agogen, psychiaters, trajectbegeleiders en psychologen sluiten hierbij aan, zodat de patiënten direct op elk vakgebied besproken kunnen worden en de situatie van verschillende kanten belicht kan worden. "Dat geeft mij het vertrouwen dat we ons werk goed doen", vult Hans aan. "Heel fijn om een team met allerlei verschillende functies om me heen te hebben, om mee te sparren en te overleggen."

"In de ochtend kijken we wat er nodig is. Is er een huisbezoek nodig? Of therapie op kantoor? Op die manier delen we de ochtend in", licht Hans toe. "Soms moet er bijvoorbeeld een depot gezet worden bij een patiënt. Dan is het nodig dat een verpleegkundige naar de patiënt gaat. Soms moet een patiënt bezocht worden door twee collega's vanwege bijvoorbeeld hoog risico. Al dat soort dingen bespreken we in het ochtendoverleg."

Een ander voordeel van ambulant werken vindt Hans dat hij de handen uit de mouwen kan steken. "Ik kan gewoon lekker met de patiënt aan de slag. Bijvoorbeeld in de tuin werken of even een potje voetballen behoort ook tot de mogelijkheden. Tijdens de activiteit bespreken we dan hoe het gaat en kijken we hoe we iets kunnen oplossen."

Divers werk
Hans en zijn collega's zien veel verschillende soorten patiënten. Het gaat van patiënten die begeleid of beschermd wonen, van een laag tot hoog IQ hebben, van patiënten die stevige traumatherapie nodig hebben tot patiënten die redelijk de boel op de rit hebben, maar die hulp nodig hebben om het stabiel te houden. "Sommige patiënten hebben bijvoorbeeld alleen een medicatieconsultatie nodig en minder huisbezoeken", geeft Hans aan. "Maar we zien ook patiënten, die tbs hebben of hebben gehad. Hierbij ben je weer met hele andere doelen bezig en heb je te maken met veel andere disciplines van andere zorgpartijen."

Elke dag is weer anders. 's Ochtends weet Hans ongeveer hoe zijn dag eruit komt te zien en welke patiënten hij gaat bezoeken. "Maar het kan ook zijn dat er bijvoorbeeld in de avond een crisis is geweest. Dan moeten wij daar in de ochtend direct naartoe. Je moet dus goed kunnen schakelen", legt hij uit. "Ik vind het wel fijn, die afwisseling en spanning. Dat geeft meer uitdaging."

Ruimte om het werk in te richten
Hans werkt 32 uur per week bij het Forensisch-ACT team. Dit deelt hij voornamelijk in met huisbezoeken bij patiënten. "Op een gegeven moment merkte ik dat ik er wel iets bij wilde gaan doen", vertelt Hans. "Iets anders, een nieuwe uitdaging en verbreding van mijn werk." Hans is daarover in gesprek gegaan met zijn teamleider. "Nu heb ik een nieuwe uitdaging erbij gekregen, namelijk uitzoeken hoe de samenwerking is tussen de politie en de ggz", vervolgt Hans. "In hoeverre kunnen zij ons helpen en hoe kunnen wij hen helpen. Hierin is veel winst te behalen." Naast deze bezigheden gaat Hans zich meer bezighouden met patiënten in de levensloopaanpak. Samen met twee collega's binnen het team en met een aantal mensen van het Zorg- en Veiligheidshuis Drenthe zijn zij verantwoordelijk voor de patiënten die in deze omgeving wonen en binnen de landelijke aanpak voor levensloop vallen. 

Hans sluit af met: "Met name de combinatie van het werk met patiënten met bijzondere en heftige achtergronden en daarnaast de vrijheid hebben om me met andere dingen bezig te kunnen houden, bijvoorbeeld connecties te maken met ketenpartners, vind ik wel heel tof en zorgt voor mij ook voor veel uitdaging.