We zien onze patiënten in hun totaliteit. We kijken niet alleen naar het delict.

Christian is klinisch psycholoog en manager behandelbeleid van de forensische psychiatrie binnen GGZ Drenthe. Hij heeft op allerlei plekken, zowel in de kliniek als in het forensisch ACT, als behandelaar gewerkt en ook als behandelcoördinator. “Momenteel doe ik zwangerschapsvervanging bij De Wieken, dit is een forensische resocialisatie afdeling met beveiligingsniveau 1. Dat wil zeggen dat patiënten werken aan hun resocialisatie in een soort beschermd wonen setting, waarvan zij nog wel een zekere ‘holding’ en structuur nodig hebben”, licht Christian toe. 

“Ik werk al sinds een jaar of 23 als psycholoog, maar eerder in een compleet andere setting”, vertelt Christian. “13 jaar geleden heb ik de switch gemaakt naar de forensische psychiatrie en sindsdien heb ik eigenlijk altijd plezier in mijn werk. Dit is voor mij een heel belangrijke stap geweest. Dit plezier zit ‘m ook met name in de ontwikkelmogelijkheden: ik heb binnen GGZ Drenthe op verschillende afdelingen kunnen werken en in verschillende functies, ik heb bijvoorbeeld veel op de diagnostiekafdeling gewerkt en ik ben ruim 7 jaar behandelcoördinator geweest op een afdeling voor forensische rehabilitatie. Omdat ik zelf graag wat breder met deze doelgroep te maken wilde hebben, heb ik aangeklopt bij het forensisch ACT. Het leek me leuk om naast mijn werk in de kliniek dezelfde populatie langer te volgen binnen een ambulant team. Vervolgens deed de mogelijkheid tot manager behandelbeleid zich voor. Ik wist dat ik niet weg wilde uit de forensische wereld én als ik nog een keer de stap naar manager behandelbeleid wilde maken, ik dat bij GGZ Drenthe wilde doen, omdat hier een mooie keten van  forensische voorzieningen door de hele provincie aanwezig is.”

Boeiend
Christian vindt het werk binnen de forensische psychiatrie boeiend. “Ik vind het fijn om iets te doen dat maatschappelijk relevant is. Ik vind het mooi om op te komen voor kwetsbare mensen in de maatschappij, zowel voor daders als voor slachtoffers. Ik ben ook van mening dat behandelen van mensen zinvoller is dan afstraffen. Natuurlijk moeten mensen daarnaast ook gestraft worden als ze een delict hebben gepleegd dat hun (deels) aangerekend kan worden, al was het maar als genoegdoening voor de slachtoffers.”

“Wat ik zo leuk vind aan het werk zelf is dat het ontzettend afwisselend is. Je krijgt te maken met complexe problematiek en behandelen doe je altijd samen met een team, nooit alleen. Je hoeft het niet alleen op te knappen. Je hebt steun, mensen denken met je mee en de dynamiek die in een team kan ontstaan in het behandelen van forensisch psychiatrisch patiënten vind ik uitdagend”, zegt Christian. “En niet te vergeten de contacten met de buitenwereld: justitie, andere klinieken, reclassering, rechtbank. Dat alles bij elkaar maakt het heel gevarieerd. Via deze baan zie ik allemaal interessante dingen die in deze wereld gebeuren. Dat vind ik bijzonder en een meerwaarde voor mijn eigen leven.”

Zinvol bestaan
Een bijdrage leveren aan het veiliger maken van de maatschappij en het geven van een zinvol bestaan voor daders noemt Christian als drijfveren voor zijn werk. Christian: “Iets met z’n allen voor elkaar te krijgen, is ook een belangrijke drijfveer voor mij. Dat kan van alles zijn: constateren dat een bepaalde interventie resultaat heeft, daar kun je heel blij mee zijn. En een klein resultaat kan grote positieve gevolgen hebben. Ik heb wel eens een patiënt gehad met veel psychopathiforme kenmerken, die bij ons behandeld werd voor een ernstig delict. Toen hij bij ons uitstroomde, belde hij af en toe eens op om te vertellen dat er bijvoorbeeld gedonder was in zijn woongroep of dat hij was opgepakt door de politie voor een klein vergrijp. Dit ging altijd om relatief kleine delicten. Ik heb altijd gedacht: als het hierbij blijft, hebben we echt een goed resultaat behaald met deze patiënt.”

Afwisseling
Christian: “Het schaken op veel verschillende borden, dát vind ik leuk. Ik heb heel veel afwisseling in mijn baan en iedere dag is weer zo anders: ik start de dag bijvoorbeeld met een ochtendoverleg op de afdeling, vervolgens zie ik patiënten, dan heb ik weer een online overleg met het TBS netwerk Nederland of heb ik een lastig gesprek met collega’s. Er wordt ook heel veel gelachen op de afdelingen, dat vind ik ook belangrijk. Zolang het maar met respect gebeurt.”

Actuele thema’s
Binnen de forensische psychiatrie zijn diverse actuele thema’s. Eén van deze thema’s is de patiëntreis. Christian: “Hoe werk je zo goed mogelijk samen om de patiëntreis zo optimaal mogelijk te laten verlopen? Dit lijkt een open deur, maar dat is het in de praktijk niet, en ik denk dat we hier al heel ver in zijn. De schotten tussen de diverse forensische onderdelen, ambulant, klinisch, zijn veel lager dan 10 jaar geleden. We hebben veel meer de samenwerking en kruisbestuiving onderling. Als Forensisch Psychiatrische Kliniek én het Slaapcentrum zijn we een TOP GGZ afdeling zijn. Dit betekent dat we innovatie, onderzoek en behandeling aan elkaar koppelen. Bijvoorbeeld door het organiseren van een symposium en allerlei andere vormen van kennisverspreiding. Dit predicaat helpt ons om ons te blijven stimuleren om innovaties te doen en behandelingen op effectiviteit te onderzoeken en daar waar nodig te verbeteren. Afgelopen jaar hebben we bijvoorbeeld een innovatieteam opgezet, een soort multidisciplinaire denktank.”

Nieuwe mensen 
Binnen de forensische psychiatrie is altijd behoefte aan nieuwe mensen. Maar wat moet je in huis hebben om met forensische patiënten te kunnen werken? “Je moet een zekere assertiviteit hebben en je moet het als een uitdaging zien om met complexe vraagstukken om te gaan”, licht Christian toe. “Ook de samenwerking met anderen is heel belangrijk. Binnen GGZ Drenthe is er een goede werksfeer waarin mensen betrokken zijn bij elkaar en loyaal zijn aan elkaar. We zien onze patiënten in hun totaliteit. We kijken niet alleen naar het delict, maar we zien ook de andere kanten van de persoon, zijn geschiedenis en zijn gedrag. Dit is iets wat erg bij me past.”