Spring naar navigatie Spring naar inhoud

Samen dingen kunnen bereiken

"We doen ons best om de mensen te zien zoals ze zijn. Dus niet als hun diagnose, maar als mens. "

Anne-Marie Grube, |

Multidisciplinair samenwerken met meerdere organisaties in één team. Dat is wat Anne-Marie samen met haar collega’s doet bij Optimaal Leven in Hoogeveen. “Door de warme band die we als organisaties hebben kunnen we op vele vlakken iets betekenen en mensen helpen om herstelgericht verder te komen in het leven.” 

Samenwerken in één team om de patiënt 
Optimaal Leven is een ambulante samenwerking tussen de zorginstellingen Cosis, Verslavingszorg Noord Nederland en GGZ Drenthe, met als doel de kwaliteit van leven van mensen met langdurige psychische kwetsbaarheid te vergroten. Ook is er een nauwe band met de betrokken gemeenten Hoogeveen en de Wolden en andere ketenpartners. Anne-Marie werkt als psychiater bij Optimaal Leven in Hoogeveen in een multidisciplinair team aan de behandeling van patiënten met ernstig psychiatrische problematiek (EPA). 

“Bij Optimaal Leven werken we met meerdere organisaties samen in één team waarbij we op verschillende vlakken in het leven kijken naar de situatie van de patiënt. We kijken niet alleen naar het psychiatrische vlak, want mensen zijn niet hun stoornis, maar bijvoorbeeld ook naar het sociale systeem, financiële situatie van de patiënt, hoe zij het thuis weer op de rit kunnen krijgen en een passende dagbesteding. Dit zijn allemaal aspecten die interactie hebben met de psychiatrische aandoening. Door breed te kijken naar de problematiek van de patiënt kunnen we meer bieden en de patiënt verder helpen,” vertelt Anne-Marie. 

Plek voor sociale steun 
“Eén van die dingen die dat illustreert, is het openen van een herstelruimte in een buurtcentrum,” gaat Anne-Marie verder. “Dat is een plek waar mensen terecht kunnen voor een kopje koffie en om een praatje te maken. Hopelijk kunnen mensen daar in de toekomst terecht voor dagbesteding of activiteiten. Het herstelhuis is open voor mensen met psychiatrische problematiek, maar ook voor mensen uit de wijk. Ik hoop dat dit ook erg helpend is voor mensen die sociale steun missen, dat we hen op die manier op kunnen vangen.” 

Volgens Anne-Marie komt netwetwerkpsychiatrie, herstelondersteunend werken en werken volgens het medisch model echt samen bij Optimaal Leven. Dat vraagt om een werkwijze waarbij de patiënt en zijn of haar naastbetrokkenen centraal staan, de patiënt eigen regie heeft en de nodige voorzieningen op de juiste tijd en de juiste plaats beschikbaar zijn. “Daarom zijn we nu bijvoorbeeld bezig met herstelgroepen en gaan we aan de slag met een netwerkintake. Natuurlijk werken we  volgens de geldende behandelrichtlijnen. Maar bij patiënten met EPA-problematiek moet je soms verder denken dan de richtlijnen. Dan moet je buiten de kaders denken, dat is iets waar je hier de ruimte voor krijgt. Deze manier van werken zou ik echt niet meer willen missen.” 

Mensen zien zoals ze zijn 
Als psychiater doet Anne-Marie diagnostiek, intakes en behandeling. Verder is ze regiebehandelaar van een heel aantal patiënten en zet ze het behandelbeleid uit. “Ook draai ik crisisdiensten en begeleiden we co assistenten en AIOS'en. We werken veel outreachend en doen regelmatig huisbezoeken. Ons doel is om mensen psychiatrisch stabiel te laten zijn en hun doelen te laten bereiken die ze graag willen in het leven, dat kan van alles zijn.”  

“We doen ons best om de mensen te zien zoals ze zijn. Dus niet als hun diagnose, maar als mens. Hier speelt aandoening natuurlijk een rol, maar er zijn veel meer aspecten op andere levensgebieden van belang dan enkel een psychiatrische aandoening.” 

Psychiater worden 
“Ik wilde eigenlijk helemaal geen psychiater worden,” lacht Anne-Marie. “Toevallig kon ik na te hebben gewerkt als basisarts in een algemeen ziekenhuis na een verhuizing aan het werk in de psychiatrie en heeft het vak me zodanig gefascineerd dat ik besloot psychiater te worden. Ik ben heel blij dat ik dat heb gedaan. Het denken van mensen en hoe mensen zich voelen, gedragen en handelen is oneindig interessant. Het blijft me eeuwig fascineren en geen mens is gelijk, dus het blijft puzzelen, en dat puzzelen vind ik echt heel boeiend.” Binnen Optimaal Leven zijn veel collega’s in opleiding. “We zijn een opleidingsplek, bijvoorbeeld voor coassistenten, verpleegkundigen en AIOS. Het is zo mooi om te zien hoe ieder zijn eigen pad volgt en hoe mensen toch regelmatig, soms via een omweg, weer terug te zien in de psychiatrie.” 

Ook is Anne-Marie sinds kort bestuurslid van de Vereniging Medische Staf. De Vereniging Medische Staf van GGZ Drenthe draagt zorg voor een georganiseerde vorm van inspraak van medisch specialisten en andere medici die werkzaam zijn bij GGZ Drenthe. De inspraak van de Medische Staf is aanvullend op de wettelijke inspraak die de OR heeft. “We zijn de stem van de medisch professional. We komen als groep bijeen en kunnen meedenken met de directie over waar we heen gaan, hoe dingen geregeld zijn en waar we tegenaan lopen. Zo kunnen we een brug slaan tussen het management en de mensen die met de patiëntenzorg bezig zijn.” 

Gepersonaliseerde baan 
“Aan het begin van de dag is mijn agenda altijd totaal anders dan aan het einde van de dag. Die diversiteit vind ik echt heel erg leuk,” gaat Anne-Marie verder. “Je hebt hier zo veel verschillende elementen die samenkomen, het behandelen volgens de richtlijnen en protocollen, maar ook het buiten de kaders denken. Als ik op die manier de lijdensdruk kan helpen verlichten, dan is dat toch prachtig?” 

Anne-Marie ervaart bij GGZ Drenthe de voordelen van een grote organisatie. “Ik weet dat GGZ Drenthe een grote organisatie is, maar zo voelt het niet. We hebben oog voor elkaar. En dat moet ook, wil je werken met deze doelgroep. Binnen de organisatie, en binnen dit team heb je de ruimte om zelf ideeën ten uitvoer te brengen. Ik ben ervan overtuigd dat het écht mogelijk is om binnen GGZ Drenthe je baan te personaliseren, iets wat ik ook heb kunnen doen. Je krijgt hier de ruimte om de mogelijkheden te onderzoeken, natuurlijk binnen de grenzen, maar je kunt het toespitsen op je eigen behoefte. De drive om met elkaar vooruit te blijven gaan, die blijft hierdoor.”